Schimmeltolerantie & wijnkwaliteit
Op dit moment wordt er in Europa, en ook in Nederland, gewerkt aan manieren om de reputatie van onze schimmeltolerante druivenrassen te verbeteren. Dat is niet ondienstig, omdat al wat niet traditioneel is, qua rassen en wijnen, af en toe nog steeds zwaar in de vuurlinie ligt - in Nederland, maar zeker ook in België.
Je kunt dan wijzen op de ecologische teelt, die milieuvriendelijker is dan de teelt van traditionele soorten. Maar daarmee ben je er niet. Want dat raakt niet echt de kern van de kritiek.
De meest bijtende kritiek gaat, zoals velen bekend zal zijn, over de vermeende 'onedelheid' van de nieuwe rassen, en hun mindere wijnkwaliteit. We hebben aan die 'onedelheid', het gebrek aan 'raszuiverheid' (brrrr, wat een woord), in een eerder artikel op dit weblog al eens serieus aandacht besteed; het stuk heeft als titel Vitis vinifera, en is te vinden in de afdeling Druivenrassen in de horizontale taakbalk hierboven. Of klik hier: http://wijnbouw.blogspot.nl/2013/05/vitis-vinifera-en-soms-worden-we-echt.html
BOB en BGA
Je kunt het probleem echter ook van een meer positieve kant benaderen. Alle druivenrassen, ook de nieuw toegelatene, zijn zeer grondig getest, op teelt, op eigenschappen van de plant, en zeker ook op wijnkwaliteit. Die grondigheid maakt dat de wijn van een ras, in Europa alleen officieel als kwaliteitswijn te boek kan komen te staan als de soort in aanmerking komt voor een 'BOB-' of een 'BGA'-aanduiding, voor 'Beschermde Oorsprong Benaming' of 'Beschermde Geografische Aanduiding'.
Dit zijn dé vigerende, officiële kwaliteitsbenamingen voor heel Europa, ontwikkeld door een samenwerkingsverband van haar verschillende wetenschappelijke instituten, en geïmplementeerd door de lidstaten. En het blijkt dat onze Nederlandse wijnen met vlag en wimpel door deze strenge, officiële Europese ballotages heen zijn gekomen. Die dus de primaire waarmerken zijn voor wijnkwaliteit.
Dat is mooi. En op langere termijn zullen de mensen (en misschien met een lichte vertraging ook journalisten, vinologen, wijnschrijvers) hier waarschijnlijk aan gaan wennen, zodat de slechte reputatie van onze wijnen, als inferieur in kwaliteit vergeleken met de traditionele soorten, er langzaam uitgroeit.
Maar we kunnen hier, zoals nu in Nederland gebeurt, ook zelf iets aan doen. Door de blote feiten heel nauwgezet te onderzoeken, daarover te rapporteren, met eventueel ook de spin off van kortere artikelen die dezelfde feiten, even bloot, bij een groter publiek onder de aandacht brengen. Voortrekker voor Nederland, qua studie en feitelijke rapportage is op dit moment Simon Crone, voormalig voorzitter van het Wijngaardeniersgilde; een man met een groot Europees netwerk en een goed onthaal bij de internationale wijn(bouw)-instituten.
L'Institut Coöperatif du Vin
Eén van de interessante 'blote feiten' waar deze onderzoeker op stuitte is het waard om ook hier eventjes apart vermeld te worden. Het gaat om een vergelijking van wijnkwaliteiten, door het Franse Institut Coöperatif du Vin, kortweg ICV.
De afgelopen twee jaar werd door dit Institut een onderzoek opgezet, bestaande uit 12 proeverijen met 190 proevers, en 57 wijnen van 32 nieuwe wijnrassen, waaronder bijna alle in Nederland aangeplante soorten. Van al deze wijnen werd de wijnkwaliteit uitputtend 'gemeten', door ze systematisch te vergelijken met gekend goede wijnen van traditionele rassen als Chardonnay voor wit, en Pinot Noir en Merlot voor rood.
De gedetailleerde uitslag zullen we u hier besparen, maar een tipje van de sluier, u raadt het al, is dat er geen significante verschillen in kwaliteit werden geproefd. En waar dat wel zo was, scoorden de resistente soorten even vaak 'beter' als de traditionele. En dit alles, komend uit het vaak chauvinistisch genoemde Frankrijk. Het was blijkbaar inderdaad een ernstig en wetenschappelijk precies onderzoek.
Cultuurdragers
Belangrijk werk allemaal, zowel het onderzoek als de rapportage. Het zal niet betekenen dat het gekrakeel van domoren nu zal verstommen - dat doet het in de geschiedenis immers nooit - maar wel dat in elk geval de verstandige mensen, de cultuurdragers van onze samenleving, leren begrijpen dat er hier inderdaad iets te léren valt - méér dan het napraten van andermans' oudbakken vooroordelen. Het zal ook maken dat de 'die-hards' onder de wijnschrijvers, die ondanks een wagonlading feitelijkheid nog steeds met veel plezier ageren tegen de schimmeltolerante rassen, steeds meer alleen komen te staan.
Belangrijk werk allemaal, zowel het onderzoek als de rapportage. Het zal niet betekenen dat het gekrakeel van domoren nu zal verstommen - dat doet het in de geschiedenis immers nooit - maar wel dat in elk geval de verstandige mensen, de cultuurdragers van onze samenleving, leren begrijpen dat er hier inderdaad iets te léren valt - méér dan het napraten van andermans' oudbakken vooroordelen. Het zal ook maken dat de 'die-hards' onder de wijnschrijvers, die ondanks een wagonlading feitelijkheid nog steeds met veel plezier ageren tegen de schimmeltolerante rassen, steeds meer alleen komen te staan.
Rapport
Het eerste rapport voor het Nederlandse taalgebied is inmiddels beschikbaar; een Engelse versie staat op stapel. Zie voor het Nederlandse rapport: http://www.wijngaardeniersgilde.nl/sites/default/files/pdfs/DeOntwikkelingvanDruivenrassen-20140807-distr-versie-1a.pdf
Goede arbeid dus - of je nu persoonlijk heel warm loopt voor dit soort onderzoek, of zelf, als wijnbouwer, toch al voldoende overtuiging mag putten uit de kwaliteit van je eigen jaarlijkse wijnproductie. Goede wijn moet ook goed ontvangen kunnen worden...
Berliner Wein Trophy
En dat gebeurt gelukkig steeds meer. En steeds ontspannener. Vergelijk bijvoorbeeld maar eens hoeveel Nederlandse wijnen er tegenwoordig bij de prestigieuze, en volslagen objectieve Berliner Wein Trophy medailles ontvangen. Deze zomer nog: drie Berlijnse zilveren medailles voor onze eigenste vrienden van Wijnboerderij 't Heekenbroek in Drempt. En dat doet goed. Zie voor de pure aardigheid, ook even het volgende, recente en gave stukje: http://www.anne-wies.nl/restaurant-en-logis-de-tuinkamer-ruurlo/
En dit is niet het enige wijnbedrijf dat inmiddels in het buitenland - en zelfs ook in eigen land - serieus genomen begint te worden. Er is toekomst!
Het eerste rapport voor het Nederlandse taalgebied is inmiddels beschikbaar; een Engelse versie staat op stapel. Zie voor het Nederlandse rapport: http://www.wijngaardeniersgilde.nl/sites/default/files/pdfs/DeOntwikkelingvanDruivenrassen-20140807-distr-versie-1a.pdf
Goede arbeid dus - of je nu persoonlijk heel warm loopt voor dit soort onderzoek, of zelf, als wijnbouwer, toch al voldoende overtuiging mag putten uit de kwaliteit van je eigen jaarlijkse wijnproductie. Goede wijn moet ook goed ontvangen kunnen worden...
Berliner Wein Trophy
En dat gebeurt gelukkig steeds meer. En steeds ontspannener. Vergelijk bijvoorbeeld maar eens hoeveel Nederlandse wijnen er tegenwoordig bij de prestigieuze, en volslagen objectieve Berliner Wein Trophy medailles ontvangen. Deze zomer nog: drie Berlijnse zilveren medailles voor onze eigenste vrienden van Wijnboerderij 't Heekenbroek in Drempt. En dat doet goed. Zie voor de pure aardigheid, ook even het volgende, recente en gave stukje: http://www.anne-wies.nl/restaurant-en-logis-de-tuinkamer-ruurlo/
En dit is niet het enige wijnbedrijf dat inmiddels in het buitenland - en zelfs ook in eigen land - serieus genomen begint te worden. Er is toekomst!
Copyright (c) Jet Wester 2014
