Stille tijd
Onze drie wijnen, de Souvignier Gris, de Riesèl
en de Johanniter zijn inmiddels van hun gist af, en mogen nu eerst maar eens tot
januari rusten - behoudens de normale analyses en proefnemingen. Tot
nu toe lijkt het wijnjaar 2012 bij ons een opvallend gemakkelijk jaar. De
wijnen konden zonder enig probleem, zeker een maand op hun volle gist blijven,
en blijken daarna (misschien ook: daardoor) al erg mooi uitgeklaard te zijn,
richting helder. En, niet onbelangrijk: de zuren lijken, zonder interventies dit jaar al bijna helemaal goed voor ons Rieslingprofiel van rond
de 8 gram per liter totaalzuur. De vergistingtanks hadden al een mooi laagje
wijnsteen-zuur op hun wanden en bodem - in de kou was al vrij veel van een overmaat
aan wijnzuur op natuurlijke wijze neergeslagen. We wachten nu eerst maar eens
af of dat proces nog verder gaat, en in het nieuwe jaar beslissen we dan over nog
een kwart grammetje hier of daar aan fijnontzuring. Tot die tijd is de
wijnmakerij in rust...
Ook de wijngaard mag even uitpuffen van een vreemd en
moeilijk duivenjaar. Het uitgangspunt voor de wintersnoei is goed, maar dit
jaar kiezen we er voor om pas vrij laat (voor ons doen) te snoeien. Niet vóór
januari de cruciale knippen, en buigen in februari. We hebben een beetje de
schrik in de benen van de strenge vorst van afgelopen februari, en willen op
deze manier, door de scheuten zo lang mogelijk verticaal te laten en pas laat
aan te buigen, een herhaling van de bevriezing midden op de boogjes proberen te
voorkomen. En helpt het niet dan geeft het in elk geval de moed, dat we geprobeerd hebben wat we konden.
Het enige klusje voor december is het kort aansnoeien
(steeds één of twee ogen per kopscheut) van een paar Johanniterplanten, die een beetje in de weg staan en die deze winter
verplant gaan worden naar een andere wijngaard. Onze ervaringen met verplanten
in het verleden waren erg goed. We hebben eens een 50 Solarisplanten overgezet
naar een wijngaard in Hummelo, waar ze nu geweldig groeien en bloeien. Het is
zaak de wortels direct na uitgraven te beschermen tegen wind, kou, uitdroging
(direct in vuilniszakken), en op de ontvangende tuin al sleuven klaar te
hebben, met potgrond onderin (géén bemeste tuinaarde of andere mest, tegen de
verbranding van wortels). Dezelfde dag nog planten. Niet bij vorst. De vorige keer werden de Solarissen overigens vervoerd van A naar H, in de bestelauto van Bennie Jolink. Dat zal ook goed gedaan hebben.
We kunnen van het uitgraven ook dit keer een gezellig evenementje maken,
en dat zal ook heus gebeuren - maar dat is het dan ook wel even. Voor nu.
Ook het
bloggen zal in deze stille tijd op een wat lager pitje komen. Met de seizoenen meeschrijven betekent ook: er het zwijgen toe doen als het seizoen in meditatie gaat.
Maar we hebben
dan ook al veel gedaan dit jaar. We hebben ziektes bij de kop gehad, over een aantal nieuwe
druivensoorten geschreven, en ook
wat onderwerpen besproken die met de vinificatie te maken hebben. Ons doel: het opzetten van een algemeen, laagdrempelig vraagbaakje, is daarmee mooi op streek. En het blijkt te werken. Aan de statistieken bij dit weblog kunnen we zien dat veel mensen binnenkomen via een relevante zoekterm bij google - wat op dit moment zelfs meer bezoekers genereert dan dat er vaste vrienden van dit blog zijn. Dit contingent specifieke googelaars geeft ons aan dat het blog-als-vraagbaakje inderdaad functioneert. Daarbij is het verbazend te zien hoeveel mensen willen weten hoe je saffraan kweekt, hoe kaliumfosfiet werkt, wat biodynamische wijnbouw is, hoe de ziekte Bois Noir met brandnetels samenhangt - en wat kopersulfaat in een wijn te zoeken heeft.
Wanneer er
- ook in deze stille tijd - iets te melden valt zullen we dat natuurlijk niet laten, maar voorlopig zal ook het blog
dus een beetje de winterrust volgen van wijngaard en wijnmakerij. Mocht u desondanks een prangend onderwerp hebben, waar we ons hier hoognodig over moeten buigen: weet ons
te vinden via de e-mail onder het onderwerp Weblog en Boek.
Copyright (c) Jet Wester 2012
