zondag 24 maart 2013


Leve de kou!

Binnenkort gaat er gebotteld worden. We wachten daarmee het liefst, ook dit jaar, tot de wijnen op natuurlijke wijze zijn opgewarmd tot zeker 15 graden. De wijnkelder is nu nog koud: twee graden boven nul... Bij kouder bottelen dan pakweg 15 graden zijn de kurken vaak nog te stug om goed ingeknepen te worden door het kurk-apparaat (te weinig elastisch, met risico op permanente kneepjes / kanaaltjes langs de kurk), terwijl ook de druk in de fles te ver kan oplopen wanneer die later op kamertemperatuur bewaard gaat worden.

Het bottelen mag daarom bij ons gerust nog even wachten; geen reden om de verwarming aan te zetten. In tegendeel: we kunnen op dit moment juist profiteren van het voordeeltje van de wat verlengde winterkou. Daardoor kunnen we dit jaar, als we willen nog wat extra fijnslijpen waar het gaat om de zuurbalans in de wijn. Het middel Kalinat voor de fijnontzuring doet er gewoonlijk een week of drie over om zijn maximale effect te bereiken. Pas dan is - in het gewone geval - ook de tweede fase van de fijnontzuring uitgevallen als wijnsteen in het vat. Nu echter, bij deze temperaturen, kan dezelfde fijnontzuring al in een dag of drie, vier gepiept zijn. Wanneer de temperatuur tussen 4 en nul graden is, slaat het wijnsteen van de Kalinat-ontzuring al binnen een paar dagen neer.

We gebruiken dit buitenkansje om nogeens extra kritisch te kijken naar de wijnen, en het blijkt dat eentje ervan, de cuvée van Johanniter met 20% Souvignier Gris, inderdaad nog wel een fractie totaalzuur kwijt mag. De Souvignier Gris is een kruidige wijn à la de Pinot Gris, en net als de Pinot Gris blijkt ook deze Souvignier harmonischer uit de bus te komen met iets minder zuur dan onze gewoonlijke Rieslinghoogte van rond de 7,3 gram totaalzuur per liter.

De Pinot Gris heeft in warmere streken zelfs vaak een malo achter de rug, dat wil zeggen een omzetting van het appelzuur in de wijn naar het mildere melkzuur. Zie voor deze begrippen onze bijdrage http://wijnbouw.blogspot.nl/2012/11/appelzuur-melkzuur-in-de-wijnbereiding.html
 
Dat gaat ons te ver. In onze witte wijnkelder willen we liever geen melkzuur-stammen over de vloer hebben - onze opzet is immers het maken van zo authentiek mogelijke, Riesling-achtige wijnen. En Riesling met melkzuur, dat werkt niet. Maar wat we wel kunnen doen, zo laat in het jaar & met dank aan de winterkou, is nog een klein beetje totaalzuur in de cuvée Souvignier Gris kwijtspelen, met nog wat Kalinat. Vanmiddag gedaan. Deze week nog resultaat, als de kou nog even blijft aanhouden. En dat doet-ie :-) .

De beide andere witte wijnen zijn o.k. Eentje is een cuvée geworden van Johanniter met 25% Riesèl, en de andere het preciese spiegelbeeld: Riesèl met 25% Johanniter. Beide staan op ongeveer 7,3 gr/l totaalzuur en tussen de 3,5 en 4,5 gr/l restzoet. De cuvée met Johanniter als basis is de nobele van de twee, de Riesèl met Johanniter de meer rustieke, aardse. Maar zeker niet minder, en ook niet minder naar het Riesling-model. Weinig wijn dit jaar, relatief, maar wel mooi geconcentreerd. We zijn tevreden! Voor nu, voor nu. 
 
Voor een bijdrage over de temperatuurbeheersing in de wijnkelder, zie http://wijnbouw.blogspot.nl/2012/11/in-de-wijnmakerij.html
 
Copyright (c) Jet Wester 2013