dinsdag 1 januari 2013


Scheurebe

In de wereldliteratuur is het een thema. Je loopt door een achterafstraatje, in het ghetto van Praag, of pak 'm beet de binnenstad van Barcelona. Je gaat een onoogelijk winkeltje binnen en WHAP, achter het eenvoudig geveltje staat opeens een schatkamer te pronken. Een geheime bibliotheek met de meest kostbare middeleeuwse manuscripten. Of verloren gewaande attributen uit de wereld-geschiedenis, van even onschatbare waarde.

Ook in het echt kom je weleens iets tegen dat hier, als je jezelf een plezier wilt doen een beetje op lijkt. Zo kwamen we vroeger, in onze eigen provinciestad af en toe inspiratie opdoen in een winkeltje met Japanse beeldjes en artefacten, sommige echt en oud, het merendeel nieuw en ook gemaakt voor het merendeel der mensen. In die winkel stond een lage kast met laden van wel een meter breed en diep. En daar zat het in. Een schat, een wereldstad waardig. Grote vellen met originele, veelkleurige houtsneden van de helden uit de Japanse Gouden Eeuw. Hokusai, Hiroshige. Een vondst, alsof je ergens in Japan, in een even eenvoudig winkeltje originele etsen van onze Rembrandt op de hand zou mogen bekijken. Te koop voor prijzen die je eventueel, als je dit of dat even zuinig aan zou doen... etc. Dit is het soort werk:

 
De afbeelding links is een houtsnede van Hiroshige; rechts een kopie in olieverf van Vincent van Gogh van dezelfde prent.


Een tijdje geleden stuitten we opnieuw op zoiets. Het hele verhaal. Achterafstraatje, smal geveltje, en binnen opnieuw Hokusais en Horoshiges - dit keer van de wijnbouw. Wereld-erfgoed van onder andere de Riesling: Helmut Dönnhoff, Kruger Rumpf - een winkeltje vol heerlijkheden. De winkel luistert naar de naam Pangkarra: een woord van de Aboriginals voor hun terroir, met hier de website:  www.wijnkoperij-pangkarra.nl

Vandaag uit deze winkel, ter ere van het nieuwe jaar een prachtig stijlbloempje: de Scheurebe. Een vroege kruising van de Riesling, ooit bedoeld om een meer interessante Sylvaner te maken. Meer aroma, meer diepgang.

De Scheurebe, Scheu voor vrienden, is helaas wat in het vergeetboek geraakt, ondermeer omdat hij te vaak te zoet werd gemaakt. Als hij minder dan volrijp was, werd hij vroeger vaak als bitter ervaren. Zoet maskeert dit. Bovendien, en dat is nog steeds zo, concurreert hij qua plaats in de wijngaard direct met de Riesling - en dan plant je dus de beter verkoopbare Riesling. Soms jammer, en soms onnodig, zoals blijkt uit wat we hier voor ons hebben staan. Een slanke, droge Scheurebe, perfect voor de moderne smaak. Rode grapefruit, beetje salie, en bovenin, in het milde spectrum een klein feestje van vlierbloesem. Iets minder prominente zuren dan de Riesling, met ook iets minder noblesse waarschijnlijk. Daarvoor in de plaats een heleboel vrij ongecompliceerd, of in elk geval aards drinkplezier. Afdronk van hier tot, vooruit: Tokyo - om een beetje bij ons Japanse bruggetje te blijven. 


Het gaat niet gebeuren, maar wat we hier naast ons hebben staan zou qua smaak op dezelfde manier, pardoes in de mode kunnen raken als de inmiddels alom bekende Grüner Veltliner uit Oostenrijk. Heerlijk spul, deze Scheu. Scheurebe trocken 2011. Weingut K.F. Groebe, Rheinhessen. Te vinden in de winkel voornoemd.      

 
Copyright (c) Jet Wester 2013